Monkeys, Jungle, cookingclass, a Hangover, Cambodj

De volgende bestemming na de eilanden werd Chiang Mai. Aangezien de reis naar Chiang Mai best wel lang zou duren, hebben we een tussenstop gemaakt in Hua Hin. De boot/bus tocht was erg goed verlopen en hebben hier ook heerlijk kunnen slapen. De stad waar ook de koningin haar vakantie viert en het moest dus erg mooi zijn. We zagen duidelijk dat het hier al weer meer ontwikkeld was, hoge gebouwen, grote hotels en een mega waterpretpark in aanbouw. Helaas voor ons... 'S middags zijn we naar de Monkey Mountain geweest. De locatie zegt het al, een berg waar aapjes leven maar dan in het wild. Onze taxi chauffeur, die ons een hoop vertelde over Hua Hin, gaf wel aan dat we ze niet moesten aaien want ze konden wel een bijten. Het was echt fantastisch! Zoveel aapjes, klein, groot het maakte niet uit. Wij gingen dus even 'Chillen' tussen de aapjes tot dat er ineens 1 op me sprong. Ik schrok natuurlijk, want die aap begon aan m'n neus te bijten/sabbelen en met het de opmerking in het achterhoofd van de taxi chauffeur duwde ik die aap dus van me af met een hilarische foto als gevolg. Uiteindelijk was het toch best wel leuk en kregen Judith en ik allebei nog zo'n lief klein aapjes op onze schouder, die zelfs even ging poseren voor de foto. Daar nog wat gegeten en bijna weer opgelicht door 50 bath (1,20) te moeten betalen voor zout op de patat! Dat ging ons echt te ver en hebben dit dus niet betaald, ze rekenden al 15 procent service kosten. Na een telefoontje kwam de taxi chauffeur weer om naar het stadje te gaan. Hier kwamen we erachter, weer van de taxi chauffeur, dat we ook met de bus direct naar Chiang Mai konden reizen. Prima, wij hop naar het busstation voor de tickets en toen bleek de normale bus vol. De enige optie was de exclusieve bus waar we 7 euro meer voor betaalden. We snapte niet zo goed wat de meerwaarde was van wat het vrouwtje achter het loket vertelde, dus we lieten ons verassen. De volgende dag hebben we lekker ontbeten en nu echt geleerd dat als je in Thailand een gekookte of een gebakken eitje wilt, dat je moet zeggen dat ze hem lang bakken anders krijg je een splash op de bord. In de middag nog heerlijk op het strand gezond om terug te gaan naar het hostel voor de bus. Helaas moesten we 100 bath betalen om nog te mogen douche en aangezien het echt een eikel was, hebben we ons gratis gewassen en nog even lekker de kraan hard laten lopen. Bij aankomst bij de bus bleek het dat we massage stoelen hadden, mega veel beenruimte met een stoel tot bijna ligstand, cakejes, juice en een avondmaaltijd. Enige nadeel was dat we om 01.00 uur gingen avondeten en het allemaal typische gerechten waren, het enige wat er lekker uitzag was de paksoi. Na een perfecte reis uiteraard kwamen we aan in Chiang Mai.

Aangekomen in Julie Guesthouse kwam ons reismaatje Priscilla ons verwelkomen om 07.00 uur terwijl ze was wezen stappen, erg lief natuurlijk! ook zagen we Hanneke nog voor 2 daagjes. In de middag maar weer een tempel bezocht met een mooi uitzicht over CHiang Mai en 's avonds een frikandel speciaal gegeten! Je weet niet wat je zonder de Nederlandse snackbar moet, haha. In de avond weer even de nightmark gezien en een paar shirtjes gekocht en sushi gegeten. Dit laatste was niet zo geslaagd want er waren zoveel vliegjes in de lucht dus ze kropen ook in je sushi. In de avond heeft Priscilla ons ingeleid in de Pubstreet, de Zoe bar. De volgende dag hadden we met met z'n drieën een kookcursus op de planning staan en dit was echt zo leuk. Gele curry, groene curry, Tom yam soep, fried checken with cashew nuts, sticks Rice with mango en bananen in Coconoot olie. We kunnen het allemaal maken! Deze avond hebben we het rustig aangedaan want er stond alweer een nieuwe activiteit voor morgen op de planning: 3 daagse jungletrekking. De dag ervoor begon het alleen al lekker want de organisatie was ons vergeten te melden dat de info avond niet door ging. Snel alles telefonisch doorgenomen, maar niet ideaal natuurlijk. Onze 1e dag bestond uit alleen maar omhoog op een steile helling. We mochten niet vragen aan de gids hoelang het nog zou duren.. Uiteindelijk hebben we 4 uur gelopen, met een hoop geklaag en gidsen die 15 meter voor je liepen en 20 meter achter je, maar wel met een prachtig uitzicht als resultaat. In het dorpje bij de bevolking konden we biertjes kopen en werd er eten gekookt. Tijdens deze trip ontmoetten we 2 Nederlandse jongens met hun gids: mr. Pingpong. De hele avond heeft hij ons vermaakt met diverse 'out of the box' spelletje, die niemand wist op te lossen en maakte hij bamboe pancake. Bijvoorbeeld hoe kan je een cd maken van een blikje cola met alleen je handen... Helaas moesten we de volgende dag weer met onze niet zo leuke groep verder aangezien zij de 2daagse trekking deden. In de nacht komen honden echt tot leven zoals je altijd geschetst krijgt in films, wat een geluid. De volgende dag was wel echt heel leuk, we liepen namelijk naar benden! Kris kras door de natuur, smalle paadjes, mooie uitzichten en watervallen. Deze dag wachtte de gids wel op ons en vertelde hij wat over de omgeving. ' S avonds sliepen we in het olifantenkamp waar niks te beleven viel en er ook geen elektriciteit was, besloten we om rond 21.00 uur te gaan slapen. Bijna klokje rond want om 08.00 uur werden we wakker. De laatste dag stond in het teken van de olifanten, raften en op een bamboe vlotje varen, dus geen wandelen meer gelukkig. Judith en ik kregen de kans om de olifanten ook te wassen en toen op hun rug uit het water te komen. Het ritje ansich stelde niet zoveel voor en nu ik dit 1 X gedaan heb zal ik het ook niet zo snel meer doen. Het blijft zielig voor de dieren, maar toch wilde ik het een keer beleven. Waarschijnlijk net als vele andere. Onze olifantenman was ook heel lief voor het dier, geen haak die hij gebruikte om hem te laten lopen maar gewoon 'olifantentaal', althans daar leek het op en het klonk als 'oe ah oe ah'. Door naar het raften! Zwemvest aan, bootje in het water en eigenlijk de gids die bijna al het werk deed. Er kwam vaker uit z'n mond 'relax', dan 'left, rigt'. En op het bamboe vlotje was het ook alleen maar relaxen, maar het was het zeker waard. Als ik wist dat er zon wandeling vooraf ging om de dingen te kunnen doen die we gedaan hebben, had ik de tour waarschijnlijk nooit geboekt maar ik ben blij dat ik het gedaan heb!

De volgende dag in Chiang Mai hebben Judith en ik scooters gehuurd en de omgeving bekeken. de route die op de planning stond hebben we helaas niet gezien, want bij het eerste kruispunt reden we al verkeerd en belandde we op de snelweg. al is dit met je scooter vrij normaal, dus hebben we zelfs de 80 aangetikt om te kijken hoe hard de scooter kon. Deze gaan zelfs 100, maar dat is ons verteld ;-). Eind van de middag kwam Priscilla samen met 2 vrienden terug uit Pai en hebben we de Spicy bar onveilig gemaakt met z'n 5en. Deze keer beheerde de enige man, Henk, de pot en regelde hij de drank. Dit waren uiteindelijk 4 of 5 mega grote buckets en alles door elkaar. Het werd een fantastische avond met de dag erna een verschrikkelijke Hangover.. Jeetje, die wil ik niet vaker. Wat voelde wij ons beroerd die dag:p. Deze dag gingen we ook weer terug naar Bangkok omdat Martijn ons kwam opzoeken!

De bus naar Bangkok was helaas geen schimp van de exclusieve bus die we hadden naar Chiang Mai. Het was 10 uur lang gehobbel, heen en weer geschud, warm en koude airco en rot stoelen. Gelukkig zat ik nog naast Judith want Priscilla zat naast een stinkende irritante vrouw die constant aan het bewegen was. Blij dat we om 0600 uur weer aangekomen waren, veilig en wel. Op zoek naar een hostel welke we eigenlijk snel gevonden hadden voor een leuk prijsje. In de middag zijn we met z'n 3e naar de weekendmarkt geweest wat ons een beetje deed denken aan de 'zwarte markt' in Beverwijk. Best leuk, maar naar zoveel markten gezien te hebben, wetende dat je niks kan kopen want je backpack is vol, zijn we op tijd naar het vliegveld gegaan om Martijn op te halen. We lieten Juutje maar niet alleen gaan, want de taxichauffeurs in Bangkok kunnen je zomaar afzetten met geld of een aantal tussenstops maken. Martijn viel met de neus in de boter bij aankomst n Bangkok, regen regen en nog eens regen en een taxi chauffeur die ons 5 keer bij het verkeerde restaurant afzette en uiteindelijk op 100 meter van de plek waar we gestart waren maar wel even 5 euro moesten betalen. We wilde graag sushi eten, maar de beste man zei ja maar wist eigenlijk niet wat sushi was.. Uiteindelijk hebben we zelf de sushi tent gevonden en hebben we lekker gegeten. Helaas kreeg ik voor de sushi last van mn buik en ben ik daarna lekker op tijd gaan slapen. Deze 3 dagen waren erg gezellig en het leukste wat we gedaan hebben was de uitstap voor een nachtje naar Kanchanaburi en de Skybar. De busrit was hells naar Kanchanaburi, ook omdat ik me totaal niet lekker voelde maar ook omdat de VIP bus helemaal volgepropt was. In Kanchanaburi sliepen we aan de River Kwai en hebben we de Hell Fire Pass bekeken. Super leuke tour met audio sets in het Nederlands die heel de geschiedenis vertelde rondom de Birma Spoorlijn. De Hell Fire Pass is 1200 meter van de hele spoorlijn, waar de meeste mensen zijn gesneuveld tijdens de tweede Wereldoorlog vanwege het ontbreken van drinken en eten. Heel indrukwekkend maar we konden niet heel de tour lopen met de audio vanwege de regen. Erg jammer.
De volgende dag hebben we stiekem bij een zwembad gezwommen van een hotel en hebben we lekker gezond. Terug gekomen in Bangkok regende het alweer maar we wilde eigenlijk wel naar de Sky Bar, de bar waar de film The Hangover is gefilmd. Netjes in jurkje gingen we heen want er gold een dresscode. Bij aankomst werden we geweigerd omdat we slippers aan hadden. Dit was 1 van de dresscode regels, jongens met Nikes, lange broek en een lelijk shirt mochten wel naar binnen, maar Judith en ik netjes in een jurkje werden geweigerd.. Gelukkig mocht Priscilla wel, want op haar slippers zaten steentjes:p, dus die ging samen met Martijn. Uiteindelijk zijn we naar binnengeglipt en ging de buiten bar ook nog open. Daar kwamen we althans voor. Het uitzicht was zo mooi, wel even slikken als je naar beneden keek maar daar wendde je wel aan. Er was geen entree maar een biertje kostte 'maar' 400 bath, ipv de 60 bath die je normaal betaald. Ach, het was het dubbel en dwars waard. Gelukkig was ik weer helemaal beter, maar nu had Martijn de buikpijn te pakken uit het niets. Geen idee waar het van kwam. De volgende dag hebben we weer stiekem bij Priscilla haar hotel nog wat zonnestraaltjes meegepikt bij het zwembad en zijn we 's avonds naar de Koh San Road geweest. Judith en ik hebben deze dag de tickets geboekt naar Cambodja. De volgende dag gingen Priscilla en Martijn weer naar huis, zwaai zwaai om 0530 uur en wij zijn om 0730 uur in de bus gestapt naar Cambodja.

Eigenlijk een beetje onvoorbereid gingen we naar Cambodja. Wel wetende dat je een visum aan de grens kan regelen en er vanuit gaan dat je daar wel je visum kon pinnen. Dit kon helaas niet dus voor de grens nog maar even wat gepind. Opzich een goede reis, wel met een stuk of 4/5 overstapt van bus naar bus kwamen we uiteindelijk aan in Cambodja. Helaas kwamen we na het geld inwisselen van Bath naar Cambodjaanse Riele er al achter dat we opgelicht waren voor ongeveer 90 euro p.p. Hier hadden we ons dan ook achteraf iets meer in moeten verdiepen, een les voor de volgende keer. Ons hostel was eigenlijk een hotel, zwembad, rieten hutjes, bar en veel mensen en dat wel voor 4 dollar pppn. Waar ze het van kunnen doen, nja met al het oplichten van de mensen begrijp ik het wel. We waren namelijk niet de enige..

Een heel ander land Cambodja tov Thailand, veel meer straatkinderen, nog meer getrek aan je of je wat wil kopen en veel meer kinderarbeid. In de 'grote' stad, Siep Reap waar we verbleven sliepen 's nachts moeders met kinderen op straat. Het geen wat ons is bijgebleven was dat wij lekker aan het eten waren in een restaurant en er naast ons gewoon een kind met allemaal viezigheid op zich op de grond lag te slapen met wat rijst naast zich.. Voor het eerst hebben we dit jongetje wat geld gegeven om te kunnen eten.
De volgende dag hebben we flink uitgeslapen en hebben we samen met 2 andere Nederlandse meiden de zonsondergang bekeken vanaf een van de tempels. Daarna lekker wezen stappen met ze en nog een aantal andere uit het hostel. De volgende dag stond in het teken van de Ankhor Tempel, de oudste en meest indrukwekkende tempel van de wereld waar Cambodja het dus er van moet hebben. Ik wist niet dat ik tempels indrukwekkend kon vinden, maar in de Ankhor tempel hebben we zelfs 2 uur rondgelopen. De Jungle tempel, een tempel waar bomen overheen zijn gegroeid en de hoofden tempel waren ook erg mooi om te zien. Vooral de locatie waar ze in staan is al een uitzicht ansich. Een stukje cultureels hebben we dus ook weer gezien en deze avond gingen we naar het circus. De kunsten die ze daar lieten zien was net als toveren, bijna onmogelijk maar ze deden het toch. En alles gewoon op een houtenvloer en niet zoals wij gewend zijn op een springvloer of met een zacht bedje. Met het kopen van de ticket hebben we ook de kunst school gesponsord en wat er met dat initiatief al bereikt is in Cambodja is erg mooi. Duizenden straatkinderen hebben door deze school een toekomst gekregen en zijn uit een zwart gat geklommen en daarbij ook hun familie. Deze dag was het 31 oktober en dat betekent ook hier dat het Halloween was en ik heb eigenlijk nog nooit zoveel fanatieke mensen gezien met Halloween, te grappig. Helaas hebben we het feestje niet meegekregen, want we waren op bed in slaap gevallen. Rond 11 uur is Karlijn onze kamer binnengelopen om ons op te halen, maar die besloot ons maar niet wakker te maken. Tussen de puinhoop in de kamer en bed lagen Judith en Kim vreedzaam te slapen. Karlijn deed het lampje uit en de volgende dag moesten we het maar met de verhalen doen. Lekker de hele dag bij het zwembad gehangen, ik ben weer verbrand op m'n borst natuurlijk en om 18.30 uur werden we opgehaald door de nachtbus om onze reis verder door te zetten naar de volgende stad: Sihanoukville, ofwel richting de stranden van Cambodja en relax time! We zijn erg benieuwd naar de busreis want verharde wegen hebben ze hier zelden en het is een rit van 12 uur. Tot het volgende verslag. De foto's voeg ik later toe, vanavond!

Groetjes Judith en Kim

P.s. Ik heb m'n paspoort nog steeds hoor voor degene die zeiden dat ik hem op Schiphol al kwijt zo raken ;).