Chaotisch verkeer, kleding maken, HalongB, homesta

Op 15 november kwamen we aan in Saigon, oftewel Ho Chi Minh City. Wij vroegen naar een tuk tuk maar die kennen ze niet, dus dan maar een METERtaxi. Die kun je namelijk vertrouwen.. Helaas in Vietnam hebben ze illegale meters en voor een ritje van 20 minuten betaalden we 13 euro waar we ook nog eens, achteraf achterkwamen, op de andere hoek van de straat waren gedropt. In de middag hebben we het Oorlogsmuseum bezocht. Tijdens de Vietnam oorlog heeft Amerika ze besproeid met chemicaliën, waar tientallen jaren later nog steeds de bevolking de gevolgen van ervaart. Er worden hierdoor veel gehandicapte en verminkte kinderen geboren. Dit was veelal te zien in het museum op posters. Een niet geheel slimme actie van mij was mijn kleding, waar ik 2 weken later door een meisje in Hanoi door werd aangesproken. Wat had ik dus gedaan: ik had een shirt aan met een Amerikaanse vlag erop, waarmee Judith en ik ook nog even stoer geposeerd hebben voor een US airforce :p (zie de foto's). Dat meisje kwam naar mij toe dat haar eerste indruk was van: "hoe kan ze dat aandoen", tot dat ze erachter kwam dat ik niet Amerikaans was en ze zelf kon bedenken dat dit onbewust was gebeurd. We hebben hier samen in Hanoi erg hard om gelachen. Verder hebben we in HCMC nog de Cu Chi tunnels bezocht, de ondergrondse tunnels uit de Vietnamoorlog. Ik werd al claustrofobisch van de verbrede tunnels dus het is voor mij onvoorstelbaar dat mensen daar jaren ingewoond hebben en alles deden (koken, wassen, kindjes maken en uiteraard wapens maken). In de avond tijdens deze 2 dagen hadden we gemeet met Paula en Mark die we in Koh Rong ontmoet hebben en hebben we samen met nog een paar mensen twee top stapavonden gehad, waarbij we bij 1 in de nachtclub beland waren.

De volgende dag lekker naar het badplaatsje Muine, om volgens plan te bakken op het strand. Echter het weer liet het niet toe en hebben we een poging tot surfen gedaan. Het was echt super leuk om dit na 2 jaar weer te doen, maar het werd een kansloze missie. De golven werden al hoger en na een uur zijn we gestopt. In Muine hebben we ook quad gereden op de strandingen. Je zou zeggen waarom ga je daar naar toe als je aan het strand woont? Maar deze waren toch wel een stuk hoger en omdat we wilden quad rijden. Dit was echt gaaf. Er sprongen van die locals achterop, denk dat mijne echt 12 jaar was ofzo en die reed je helemaal naar de top en ging je vervolgens stijl naar beneden. Het is toch een bepaalde tactiek om niet vast te komen met je quad. Aangezien hier niks gratis is vroeg de beste jonge om een tip maar ik had niks bij me.. En weg was die. Haha. Deze 3 nachten hebben we ook weer samen met 5 andere Nederlanders het nachtleven bezocht en wederom werden het geen avondjes op de water ;). We waren maar zo slim geweest om de bus naar de volgende bestemming te boeken van 12.30 uur ipv 07.30 en gelukkig...

Dalat; de plek van het Canyoningen! De busreis was ook geen pretje, veel onverharde wegen, zwetende russen en een buschauffeur die de airco niet aan wilde zetten maar de deur opende. We wisten in Dalat dat het een stuk kouder was maar niet dat het regende en mensen met winterjassen liepen! Nu was dit laatste ook wel overdreven maar een lange broek en een trui was zeker niet overbodig. Het canyoningen was erg leuk maar we moesten lang wachten want de groep was veelste groot. Abseilen van een waterval, getrechterd worden door de stroming, glijden van kleinere watervallen en een sprong van een 11 meter hoge klif waren de activiteiten. Ook had ik nog een achteruit salto gemaakt van 7 meter! Judith had samen met 3 andere Nederlanders een scootertrip gemaakt naar een waterval. Het eten in het hostel was ook erg leuk want ze hadden een familie diner. Je betaalde 2 euro en dan zat je met 10 andere aan een tafel en eten wat je wilde. De volgende bestemming was gelukkig weer een plek voor korte broeken weer, want van dat koude weer word je niet gelukkig ;). Ook hielp mijn moeder me even herinneren dat we over een maand alweer thuis zijn... En bedankt hè.

HOI AN!! De plek waar we ons erg op verheugde aangezien we hier kleding konden ontwerpen voor een prikje. De eerste dag hadden we een fiets gehuurd, dat is weer wat anders dan een scooter, en zijn we lekker wezen winkelhoppen en maar gelijk begonnen met ontwerpen. Uiteindelijk hebben we hiervoor 2 dagen terug moeten komen om de kleding aan te laten passen zodat ze echt perfect zaten met als resultaat voor ons 2 mooie zwarte lange jurken en een jumpsuit. Judith heeft nog een pak laten maken en ik nog een mooie jurk voor kerst. Helaas was de leren portemonnee die we hadden ontworpen totaal mislukt en kregen we hiervoor ons geld terug. Het hostel waar we zaten was net een hotel, zwembad, grote bar met pooltafel en een inclusief onbeperkt ontbijt en dat voor 7 dollar per nacht. Hier hebben we ook nog gelachen want we hadden onze eigen fles met Vodka mee, wat ze uiteraard door hadden want van alleen cola drinken begin je niet steeds lolliger te worden. Bijna weggestuurd worden moesten we een andere tactiek bedenken, dit werd de Vodka gieten in een 7 up blikje en dan toch maar een biertje bestellen voor de show. Uiteindelijk zijn we hier ook weer een avond beland in de kroeg waar de rum naar kauwgom smaakte, maarja het was gratis dus dan is het al gauw goed!
Jullie zullen wel denken van jeetje die doen niks anders dan uitgaan, maar op de een of andere manier was Vietnam gewoon erg gezellig. Gelukkig heb je op vakantie bijna nooit een kater, dus genoeg energie om leuke activiteiten te doen. Vanaf Hoi An zijn we ook maar begonnen met souvenirs kopen, want de markten zijn zooooooo leuk. Gelukkig hebben Judith en ik dezelfde interesses dus we gaan maar al te graag samen. Hoi An was zo gemoedelijk en vonden het erg jammer dat we hier eigenlijk weg gingen.

Samen met Floor en Geerte, waar we 10 dagen zijn mee opgetrokken, hebben we een fantastisch mooie scooter trip gemaakt van 130 km naar Hue. Wat een uitzichten zeg en het weer was deze trip ook zeker onze vriend. In Hue zelf was weinig te doen en zijn wij met z'n 2e de volgende dag doorgereisd naar de Phoeng Nhu Caves. Deze waren ook zo mooi, miljoenen jaren oude gesteenten die een mooi totaal plaatje vormen. Met een boottrip werden we langs de mooie highlights gebracht om vervolgens lopend de rest te verkennen. Het was wel een beetje gehaast allemaal maar we vonden het zonde om op deze plek een nacht te blijven omdat er weinig was. We hebben dus dezelfde avond de nachtbus gepakt naar Hanoi. Jaa Hoi An en Hanoi wie verzint het en menigmaal hebben we ons dus ook versproken. Aangekomen in Hanoi zaten we in het vetste hostel ooit. Om 19.00 ging de muziek aan en veranderende de hele 1e verdieping in een dance area en om 23.00 uur ging je met iedereen uit het hostel richting de bar. Aangezien er wel rond de 100 in dit hostel zaten en wellicht nog meer was het altijd gezellig. Overdag hebben Judith en ik de tempels gecancelled en hebben we onze shoptocht hervat. Dit is ook aardig goed gelukt. In de avond heerlijk streetfood gegeten want dit kan erg makkelijk in Vietnam. Overal kun je heerlijke gerechten krijgen, bbqen op straat en bier drinken voor 50 euro cent. Dit is ook de hoofd reden waarom Vietnam voor ons eigenlijk wel het goedkoopste land was. De volgende 2 dagen stond Halong Bay op de planning, 1169 onbewoonde eilandjes en is aangeduid als 1 van de 7 wereldwonderen. Dit is ook de reden waarom het een aardig kostenplaatje was, maarja ben je in Vietnam dan mag je dit niet missen. Dit uitzicht verveelt je nooit, het was nog een beetje zonnig ook. Overdag hebben ook nog grotten bekeken, gekayakt en op een klein strandje met aapjes gezeten. In de avond was het tijd voor actie, want we hadden de 'boozcruise' geboekt, oftewel de partyboot!! Van 6 tot 9 gratis Vodka drankjes drinken, drankspelletjes spelen, karaoke gezongen en lekker gedanst. We waren maar met z'n 12 op de boot maar het was een groot feest.

Daarna was het tijd voor onze laatste en koudste bestemming, Sapa. Het gebied van de rijstvelden waar we homestay geslapen hebben bij Mama Sung. Op aanraden van een Engels meisje moesten we haar opbellen en met haar afspreken. Het enige wat we wisten was dat je bij haar in huis sliep, ze lekker eten voor je maakte en ze samen met je door de rijstvelden ging trekking. Helaas was deze keer het weer niet onze vriend en het was dus ook 6 graden en mistig. Alsof je sochtends je skipak aan deed, je latten pakte en in de gondel stapte. Zelfs onze trui was hier absoluut niet tegen bestemd.. De homestay was echt een ervaring. Het vrouwtje was misschien 1.30 m groot en sprak gelukkig Engels en leefde ergens bovenin het dorp. Wij hebben 30 minuten achterop een scooter gezeten met onze backpack om vervolgens nog 20 minuten stijl omhoog te lopen naar haar huis. De dag erna gingen we door de rijstvelden lopen en de 1e dag hebben we eigenlijk alleen maar gegeten. Ze had heerlijk rijst met pork, tofu en groente gemaakt. Rijst eten met stokjes is ook al meer dan normaal voor ons ;). We hebben hier ook nog aan de 'happy water' gezeten en dat was was echt te ranzig voor woorden. Het smaakte, denken we dan maar, naar benzine met pure alcohol er door heen haha. Hier worden ze lekker warm van want meer dan vuur hebben ze niet. Om 2100 vonden we het tijd om naar bed te gaan en tja wat kun je verwachten van een bed in the middle of nowhere.. Een deken op de grond wat diende als matras en 2 dikke wolle dekens om warm te blijven. Zo erg vonden we het blijkbaar niet want na al dat gefeest werden we de volgende dag wakker gemaakt door Mama Sung om 0830 uur. Ontbijt stond alweer klaar, geen baquetje natuurlijk maar rijst met ei en groenten. Na het ontbijt met onze backpack op de rug door de rijstvelden. Gelukkig nog een mooie foto kunnen maken toen de mist even wegtrok en na een uur vonden we het wel prima. Je zag niks en het seizoen was voorbij dus alles stond onderwater. Wel waren de lagen nog steeds duidelijk te zien wat het alsnog een mooi uitzicht maakte. De rest van de 1.5e dag in Sapa hebben we chocomelk gedronken en een winterjas gekocht (jaja dat past nog wel in de tas erbij) en nog meer maar dat verklappen we niet :P.

Toen zat eigenlijk Vietnam er alweer op en aangezien het nachtvervoer erg goed is, zelfs in Cambodja, gingen we met de slaapbus van 22 uur naar ons volgende land: Laos. Dit was alleen makkelijker gezegd dan gedaan want deze reis duurde 30 uur en we zaten 2 x in een lokale bus. Het laatste busje van 15 uur was een zitbus waar plek was voor 24 personen en waar, op 3 toeristen na, 36 personen ingestopt waren. Dit was niet eens het ergste want een beetje proppen is niet erg, maar wel als ook nog eens de achterste 8 plekken werden gebruikt voor kleding en backpacks.. Al met al hebben we erg gelachen maar dit doen we dus nooit meer, wat een hel!!

Op het moment van schrijven zitten we eigenlijk al in Thailand en hebben we Laos ook al gedaan, maar dat lezen jullie in het volgende verslag.

TU BIET, oftewel doei!

Groetjes Judith en Km